We blijven een dag langer. De taalbarrière werkt verlammend en vertragend. Het duurt telkens heel erg lang vooraleer we het juiste transport hebben gevonden. Telkens opnieuw. Met handen en voeten proberen uiteen te leggen. Gebruik maken van een Yuannees phrasebook. Papiertjes. Tekeningen maken. Geduld niet verliezen. Blijven glimlachen, anders verlies je je gezicht hier. Toch lukt het me vandaag redelijk vlot om tot in Xi Shan (de Westelijke heuvels) te geraken. De busnummers in de gids klopten. Althans gedeeltelijk. Maar er was een missing link. Terug geduldig en eindeloos vragen/ heen en weer worden gestuurd/en niemand die je verstaat...
Maar soît. Na 3 stadsbussen, 2 terminals en 1 minibus toch aan de voet van de heuvels geraakt.
Met een ellenlange stoeltjeslift tot aan de top van de heuvel. De uitzichten op het Dian-meer zijn adembenemend. Maar mistig.
Ik bezoek het Dragon grotten complex
Een verzameling van honderden uit de rotsen gehouwen trappen, grotten met tempels en relieken, gangen, beeldhouwwerken en paviljoenen.
Ze werden door Taoïstische monikken uit de rotsen gehakt tussen 1781 en 1835. Vermoedelijk moeten ze daar aan hun vingertoppen aan de rotsen hebben gehangen!
De tunnel van de buitencliff is zo nauw dat er met moeite twee mensen tegelijk kunnen passeren.
En het was zondag. En er waren verdomd veel Chinezen . Ik zag enkel nog 3 andere toeristen. Rijpere dames met Chinese gids.
De Kummingers stellen blijkbaar dat als je Xi Shan en Long Mén (de hills en dragoncave) niet zou hebben gezien, je ook Kunming niet hebt gezien. Wel bij deze. Mission accomplished.
Met de elektrische 'tram' naar beneden. En dan de lange steile afdaling te voet naar de bushalte. Knap lastig. Zeker voor een 'semi-bejaarde'.
Onderweg kwam ik nog tot rust in de Huating tempel. 11De eeuw. De grootse in de Yunnanprovincie. Ik oogste (goedkoop) succes en aandacht toen ik de reisgids en de landkaarten bestudeerde. Vooral de Chinese transcripties van de Xi Shanregio waren reden tot enige hilariteit. De dames waren van rijpere leeftijd en dus ietwat bezadigd. Maar toch..In de late namiddag kwam ik terug in het hotel. Kijken hoe het met Ann was gesteld. Ze was de ganse dag in het hotel gebleven. Serieuze maag en darmproblemen.
Andermaal had ze mijn waarschuwing genegeerd om toch maar niet te eten van de vlees-barbecue-spiesen in de straatstalletjes. Maar ja, als ze niet willen luisteren naar wijze raad...
Ik dan maar terug op weg naar het nieuwe Busstation-Zuid om overmorgen verder te trekken. Ik zal je de moeilijkheden om daar te geraken met de bussen besparen.. Amaai zunne.
Terug aan het hotel was er een 'trouw'. Het koppel voor een versierde sjieke auto. Er worden sigaretten (!) en snoep als welkom gegeven. Later wordt het welkomstcomité aangevuld door traditioneel uitgedoste figuranten.
 |
| snoep en sigaretten |
-Een Nederlander brengt zijn fiets via de lift naar zijn kamer. Veel 'alsjemenou' 'lekker' 'gezellig' 'vindt je het ook niet te gek'. En dan het hoogstirritante 'Doei' tot afscheid. Ik had beter het Engels aangehouden.....
En later op de avond schoven we in Da Ricco aan voor een Italiaanse dining. Met Chinees bier. En de flamboyante Napolitaanse kok, die 'Buena Sera' alhier en 'Buena sera' aldaar liet rollen.
Zelfs na 10 jaar in Kunming bleef hij nog de charmante charmeur.
“I'll expliqué wherre you cande finde thie bus numero five-e – you go-e in thie first-te street-te left-te till you see-je thie theatro – therre you'll finde the bussestoppe..” Buena Sera....aanvullende foto's
http://picasaweb.google.com/tooncappelle/KunmingYunnanProvincieChina?feat=directlink
