We zijn terug thuis.
Een dikke maand in andere sferen en contreien vertoefd.
Het was een boeiende en vooral afwisselende reis geworden, al moeten we toegeven dat de start eerder moeizaam verliep.
De taal- en enorme communicatieproblemen waren hier uiteraard niet vreemd aan.
Maar het is niet de eerste keer dat we dit ondervonden.
De 'gesprekken' in een land als Yemen of Armenië of zelfs Thailand, verlopen ook allerminst 'vlot'
En we hadden ook niet verwacht dat we zoveel 'vochtigheid' zouden meemaken.
Maar ergens hebben we de 'mentale klik' moeten inschakelen. There's was no way back.
Het was ook merkwaardig hoe het 'ontbreken' of 'niet manifest aanwezig' zijn van een religieuze cultuur ons heel sterk opviel.
Ja er is een Boedhistische minderheid - Ja er is de Confucius-aanhang - Ja er is de Taöistische holistisch gekleurde visie (Yin en Yang - mens en natuur)...maar het leek ons niet dominant en 'levens-kleurend' aanwezig te zijn.
Misschien hebben we het fout.
Misschien is de communistisch-socialitische staatsvorm annex de 'Culturele revolutie' hier schatplichtig aan ?
Ik weet het niet.
Keren we nog terug naar China ? Waarom niet. Het Noorden lijkt een aantrekkelijk perspectief te zijn ?
Hebben we ons hart verloren aan China.? Een open vraag.
De 'fascinatie' was van een andere 'orde' om het cryptisch uit te drukken...
Maar we hebben in ieder geval een ongelofelijk lieve en warme bevolking meegemaakt.
Ze hielpen ons waar ze ook maar konden.
En anders keken ze genegeerd en wat verlegen weg.
We kunnen nog wat van hen leren !!
