AnnToonChina2010: Hong Kong arrival

De vlucht uit London kwam met vertraging in Brussel aan. Dus ook te laat vertrokken. 3/4 u. Ik probeer Ann's zenuwachtigheid niet te voeden. Onze overstaptijd is al redelijk ingekrimpt. Er staan in Heathrow lange rijen voor de handbagagecontrole. Ann blijkt volledig 'positief' te scoren en moet mee voor een 'bodyscan'. Met de ondergrondse trein naar de B-gates, waar we een half uur voor 'closing gates' aankomen.

We zitten al direct in een stukje China. Overal Aziatische medemensen die elkaar luidruchtig begroeten en toespreken. "Ma..Haa..Yoh Ho ! ...Tong Yeh Sing...Ming san ya...How How Yoa...A pé..." (of zoiets in die strekking)
..En ze zien er echt niet geel uit....

De zit- en beenruimte bij BA is eerder benepen te noemen. Maar onze stewardess is een zéér proper Aziatische inclusief gebeitelde glimlach. Op de video kan ik eindelijk de langverwachte Rolling Stones docu "Stones in exile" degusteren. Nog 9 uur vliegen. Blondie dan maar ? Of the A-team ?...

de stones in France

We zijn geland. Na een vlucht van 15 uur. Onbekend gebied. 10 000 km verder. De tijdszone schoof 6 uur op. 12 u 's middags Brussel is 18.00 uur Hong Kong time . Het zicht bij de landing is heel indrukwekkend. Een verzameling, verrassend groene, eilanden ,bezet met hoge skyscrapers. Het lijkt wel een reusachtig dominospel.

Hong Kong (De Geurige Haven) is sinds 1997 'Special Administrative Region of China' (SAR).

De voormalige Britse koloniale rots, waar ooit de opiumvrachten van Britse avonturiers vertrokken, nu een baken van kapitalisme in Azië, keerde dus terug naar de Chinese communistische moederschoot.

De Chinese overheid beloofde dat Hong Kong gedurende de eerstkomende 50 jaar een 'vrije haven' kon blijven. 'One country Two Systems' formule.

De 'vrijstaat' bestaat uit een verzameling eilanden. 230 in totaal.

Het was ooit een klein vissershaventje Toevluchtsoord voor rezigers en piraten van de Zuid Chinese Zee. Op het einde van de 1ste Opiumoorlog (1841) bezetten de Britten het eiland. Tot 1997 dus.

Tijdens de Japanse en communistische invasie 'spoelden' hier massaal vluchtelingen aan. De Japanners poogden hier tijdens WO II hun militaire hoofdkwartier te vestigen. Maar Amerikaanse duikboten torpedeerden deze intentie.

We schaffen ons een Octopusskaart aan. Een voordelige herlaadbare electronische kaart ,die voor alle vormen van openbaar transport kan worden gebruikt.
Met de citybus A21 naar Kowloon.. Redelijk vlot ons hotel gevonden. Nog wat later zitten we al in Temple Street Night Market. Drukte van belang. Bric en brac. Eetstalletjes overal. Het doet me denken aan Bangkok, Phnomh Penh of Yangon.

Meteen heb ik het gevoel dat ik deze stad een warm hart zal toedragen. Overal wordt er gewokt en gefrituurd. Potten en pannen staan te pruttelen op kleine kleibarbecues. Vissen en scampi zwemmen zich suf in hun blauwe plastieken teilen. Straks worden ze gegrild.

Maar eerst een zeer welverdiende frisse Yanying. "The official state beer of China". 1.8 euro voor 640 ml. En het kan er best door. Buiten valt de warmte als een kleffe deken op ons. Vlot 33 graden.

Voila. Wij zijn er terug helemaal klaar voor. Ik voel me hier al een beetje 'thuis' gekomen. De drukte. De geuren. Vers gekookte krabben. Reuzenscampi. Onbekende schelpdieren. Fried noodles. Chili mussels. Getoeter. Lachende mensen. De neonrereclames. Met stokjes eten. Penetrante sojasaus. Gambas met véél look. Een chinese schoonheid kruist mijn blik. Ze straalt plezier uit. Ik geniet mee.