In Yangshuo zien we 's ochtends in het park talloze mensen een soort van collectieve fitness doen. Taichi. Armen en benen in de lucht. Armen uitslaan..Ze zijn van alle leeftijdsklassen. En ze hebben er duidelijk veel plezier en ontspanning in.Met een minibus naar Fuli. Regionale markt.
Ik passeer het eetstalletje waar in het midden van de tafel een hoopje gegrilde hondenkopjes liggen.
Nu heb ik wel al een aantal keren schapen- en geitenkop gegeten. Maar hondjes ? Tja..
Verderop ligt een 'full size' gegrilde hond, klaar om te worden verkapt.
Nog iemand koopt stukjes van een poot van een katachtig roofdier. Type luipaard. De verkoper lijkt de kracht en de potentieverhogende eigenschappen met veel handgebaren en uitgesproken mimiek te benadrukken. Hij verkoopt een stukje pees en een fragmentje van de klauw....
Op de nachttrein naar Guangzhou geeft het kleine schattige meisje van een 3 tal jaar om exact O3.OO u in de morgen een huilconcert. Mama kon haar niet bedaren. En wij konden niet langer meer slapen. Plots is ze minder schattig geworden.
Na wat zoeken, en her en der te worden gestuurd vinden we een bus naar Zhuhai, net voor de grens met Macao.
De grensformaliteiten verlopen vrij vlot, ondanks het feit dat er immens veel volk staat te wachten. En eindelijk een bijna probleemloos te lezen taal.!.
We nemen de stadsbus. Wat later zijn we in het East Asia hotel. En eerst en vooral een deugddoende opfrissing.Macao is een ex-Portugese kolonie.
In de 16 de eeuw kregen ze toestemming zich hier te vestigen. Ze hadden immers de piratenplaag in de zuidchinese zee 'opgeruimd'. De handel met China werd steeds intenser. En Macao werd het 'kruispunt' in de handel tussen Oost en West.
Na de eerste 'opium-oorlog' tussen de Britten en de Chinezen (1841) kwam Hong Kong met stip op de wereldkaart, en kwam Macao geleidelijk aan in een 'slaaptoestand'.In 1999 kwam het terug in Chinese handen, met een soort 'vrijhandelsstatuut' voor de volgende 50 jaar.
Macao heeft 2 gezichten. Enerzijds de vroegere koloniale sfeer, met zijn forten, kerken, pleinen. Het kwam dan ook in 2005 op de Unesco Werelderfgoedlijst terecht.
Aan de andere kant is het een 'Las Vegas van het Oosten' geworden.
Mega-casino's en luxehotels lokken de goklustigen. In China en Hong Kong is het illegaal. Er wordt gezegd dat de casinotafels hier al meer dan 10 keer meer inkomsten hebben dan in Vegas.
Maar het gokken is uiteraard niet aan ons besteed. En we dwalen dus rond in de stad. Toegegeven, er zijn de wolkenkrabbers en moderne mastodonten, maar de koloniale erfenis is gewoon prachtig. Al moet je wel enig zoekwerk doen..
De volgende dag doen we de zuidkust.
Naar Caloane, een slaperig dorpje, dat weing indruk nalaat.Taipâ wordt onze volgende halte. Het restant van een authentiek Portugees dorpje, nét niet versmacht tussen het oprukkend leger van wolkenkrabbers en mega-casino's, waarvan 'The Venetian' wel het meest opvallend is.
Alle belangrijke vistas van Venetia werden nagebouwd. Replica's van het San Marcoplein, het Dogenpaleis, de Brug der Zuchten..Je kan er 's avonds zelfs in een gondola varen !
Taipa is mooi. Gezellig. Veel Portugese resto's. Kleine straatjes. Sfeervolle binnenpleintjes. Best aangenaam.Het geheel is eigenlijk één surrealistische aanblik. Tussen de smalle straatjes, die zuiders mooi calçadas, de beco's of travessas genoemd worden, kun je nooit ontsnappen aan de aanblik van een of andere skyscraper..
Onze tafelgenoten 's avonds zijn twee 'gestudeerde' juffrouws. De ene is psychologe. De andere deed medical sciences in Leeds UK. Ze slurpen en genieten van hun maaltijd. Kippenlevertjes en -niertjes aangevuld met grote 'ballen' gestold kippenbloed. Mjammie.We besluiten om ons hotel in Hong Kong te annuleren en onze laatste dagen in Macao door te brengen. Het is hier opvallend goedkoper en more laid back.
We ontdekken steeds meer verborgen koloniale pareltjes en zetten ons ritme enkele versnellingen lager.
aanvullende foto's (To Macao - Macao - Back home) via
en
en
Geen opmerkingen:
Een reactie posten