Lijiang

Lijiang.

Een stad , 2400 meter hoog gelegen en aanleunend tegen de Jade berg die 5600 meter in de hemel klimt.

Het is de hoofdstad van de Naxi's, een etnische minderheid met een nog levendige matriarchale traditie. De vrouwen hebben het zowat voor het zeggen. En er is een heel speciaal 'vrije liefde' systeem, waarbij de mannen de nacht bij een 'geliefde' kunnen doorbrengen, 'smorgens terug naar hun mama kunnen, en eventuele kinderen uit zo'n relatie zijn de verantwoordelijkheid van de vrouw in kwestie. De vrouwen hebben ook meer en beter omschreven erfenisrechten dan de mannen.

De stad werd in 1996 door een aardbeving getroffen. 7 op de schaal van Richter. 300 doden. 16 000 gewonden. De stad werd dan ook gedeeltelijk heropgebouwd volgens de Naxi-bouwtradities. Er is dus ook uiteraard een stuk authenticiteit verloren gegaan.

De stad dateert uit de 12de eeuw en was ooit een centrale marktplaats waar karavanen uit Tibet en Birma passeerden.

Sinds eind de jaren 90 staat het genoteerd als Unesco werelderfgoed.

 Het is er mooi. Heel erg mooi.

Een charmante, karaktervolle voetgangersdoolhof met kronkelende steegjes en kleine lage wijnrode huisjes. Ontelbare kanaaltjes met stenen bruggen en houten overgangen bewateren dit oude stadsdeel. Overal zijn er wilgen aangeplant.

Het is een schitterend labyrint.

Ja. Het is toeristisch. Zeer toeristisch. Menselijke files stremmen de straatjes.

Maar probeer de toeristen 'weg te denken'. Ga weg van de drukte. Zoek de 'zijstraatjes' op En je vindt best enkele leuke plekjes. Bijna geheel voor jezelf.

Het is in ieder geval véél boeiender en aangenamer dan in Dali.

We passeren de markt. Altijd bijzonder gezellig. Een feest voor het oog. Aan de zijkanten staan talloze kooien. Er zitten honden in. Treurig draaien ze rond zichzelf. De slager vraagt me of ik hondenvlees wil....

Op een rustig pleintje, ver van de drukte kijken we op relaxte manier naar de passage. We ondergaan de sfeer.

Later op de avond naar een resto met Naxi-keuken. Wat afgelegen. Alleen locals. Gezellig.

Mag ik een aantal specialiteiten van de kaart 'aanbevelen' ?


-gebakken meel(?) wormen van allerlei slag

-alcoholbrouwsels waarin slangen, chili's, wormen en ginseng 'trekken'

-gezouten visjes op sterk water

-gezouten varkensribbenkasten

--gedroogde gerookte varkensonderpoten

-superlange penisachtige lappen vlees

-bloemen met ei

-gerookte ham met kikvorsvel
-wilde bijenwormen (vers !)

-gebakken kikvors in chili'

-zijdewormen met kip. Gestoomd.

-rijstveldpaling in chili. Gebakken.

Wij houden het op een succulente aubergine op zijn Sichuan (gegarandeerd pikant) met kipbrokjes (letterlijk) bedolven onder de chili. Mjammie. We komen wellicht terug hier avondmalen.



's Anderendaags ga ik terug naar het oude stadsdeel.. In alle vroegte. De stad heb ik (bijna) helemaal voor mij alleen. Het is een juweel.

Bijna overdadig (en niet altijd even stijlvol) versierd met duizenden chrysanten.

Alles is nog dicht. De winkels gesloten.

De toeristen staan al in drommen te wachten op het 'meeting point'.

Ik dring steeds dieper het oude stadje binnen en laat hen blijvend achter mij.

Mama's en papa's brengen hun kroost naar school. Niet iedereen blijkt even enthousiast.

De marktkramers schikken hun waren.

Langzaam komt het leven op gang. Er wordt geveegd en geruimd. Chinese toeristen sleuren zich een breuk aan hun zware valiezen.

De dumplings dampen.

Er wordt massaal yoghurt gedronken. De speciale gebakken omeletten ruiken heerlijk.

De waterzon breekt schuchter door.

Ik geniet met volle teugen.

En de rest van de dag worden we getrakteerd op regen² met gedonder...

Maar morgen naar zonniger oorden.....

Het was wat moeilijk kiezen, maar de combinatie nachtbus-nachttrein, nachtbus-vlucht heeft het niet gehaald tegenover 2 aaneensluitende vluchten. En we kregen nog onverwacht korting...


aanvullende foto's via
http://picasaweb.google.com/tooncappelle/LijiangYunnanProvincieChina?feat=directlink