Van Jianshui naar Yuanyang (de onzichtbaar gebleven rijstterrassen)

Aan de rand van Jianshui verbranden talloze fabrieken volop milieu-onvriendelijke bruinkool. De penetrante geur is niet te vermijden.
De bus vult zich langzaam op propvol. Achteraan probeert iemand zijn maag te ledigen...”BBWWEEUUURK...AAARGGHHH...GREHHH..”

De mist trekt langzaam op. We klimmen steeds hoger. De wegen worden steeds slechter.

De bus wiebelt over putten en bulten. De bochten volgen elkaar steeds sneller op. De vering krijgt het hard te verduren.



De regio wordt steeds mooier. Groener. We zien reuzenbamboes. Papaya. Bananenbomen.

De bergen worden dominanter.

In de bus wordt er zonder ophouden gerookt, gerocheld en winden gelaten. Ann haar buurman stinkt verschrikkelijk uit zijn bek..

De maïs wordt boven op de daken gedroogd. Houtstapels bamboe. Waterbuffaloo's wentelen zich in het water.

Kleine dorpjes hoog op de bergflanken.


In Nansha moeten we met een andere bus verder. Nog 30 km door de bergen. 1 uur sleurwerk.

We zitten hoog. In Yuanyang vlot hotel gevonden. Nieuw en zeer OK. 10 euro per nacht.

Maar dan begint de uitdaging pas. Wie spreekt er hier Engels ? We liepen zelfs het plaatselijke ziekenhuis binnen. Even the doctor could'nt cure no ill.
 Terug naar 't hotel. We zouden vragen tot we 't wisten !

De nieuwe juffrouw achter de balie doet haar best. Moeizaam, maar beetje per beetje, slagen we erin om een programma voor morgen te maken.

We huren een auto en gids (die we later als bij toeval in het busstation tegenkomen -zij spreekt vloeiend Engels en “you're very lucky ..I was free” - blijkbaar zijn er slechts 2 engelssprekende gidsen in stad )

Plots horen we luid geknal.

Massa's voetzoekers gaan af. We volgen de stoet. Men houdt halt voor een huis.

Schelle trompetten. Zware drums. Cimbalen.

Mensen in witte doeken gekleed. Er zijn offergaven. Rijst. Graan. Kippen. Water en geld.

Oudere mannen zetten een drakenmasker op en beginnen een 'onderzoekende' dans.

Er komen steeds meer groepen aan. 'Vergezeld' van ontelbare oorverdovende voetzoekersexplosies. Er worden lange bamboestokken meegedragen, kunstig versierd met veelkleurig crêpepapier.

Pas later zien we waar alles om draait. Een begrafenis.

We betonen eer aan de overledene. Opgebaard in de huiskamer. Bijna bedolven onder 'kadootjes' en papieren boodschappen.

Aan de kledij te zien behoren de mensen tot de Hani gemeenschap. Blauw-zwart zijn hun kenmerkende kleuren.

Overigens valt het heel sterk op dat 'bijna' iedereen traditionele kledij draagt. Een verscheiden kleurenpalet.

We slenteren de rest van de dag rond in het stadje. Overal wordt er 'verhandeld'. Het is sfeervol en we laten ons onderdompelen in de warme gezellige 'air'.

Het doet ons sterk denken aan Darjeeling, India.

Overal wordt er gekaart, damspel of domino gespeeld.

 En 's avonds gedanst. Ann deed mee !!

Nog een pilsje voor het avondmaal, om de avond af te ronden. (0.2 euro/25 cl)

De volgende ochtend kwam de regen met bakken uit de hemel neer. De mist was om te snijden. Belinda, de gids, belde diverse keren om overleg te plegen. Het leek niet de moeite te zullen worden . Weggegooid geld. We maakten een voorzichtig compromis om in de namiddag opnieuw een poging te wagen.

Maar ook toen was de overkant nauwelijks in zicht, laat staan dat we de rijssterrassen zouden kunnen appreciëren.

Enfin. Noodgedwongen moesten we de realiteit onder ogen zien. Afblazen dus. Jammer dat we zover hadden gereist voor 'niks'. Op de meteo gaven ze overal bar slecht weer uit. En in zuidoostelijk (?) China moest men 100 000 den mensen evacueren.

Ons verder resiprogramma zullen we ook opnieuw moeten bekijken.......

Het werd een lange dag. Siësta. Lezen. Maar de avond werd nog mooi afgerond.

Enerzijds hadden we een boeiend contact met een Spanjaard. Was al drie maand onderweg. En hij was 'gefascineerd' door het politieke Belgische bestel en 'de nakende splitsing'

 

Anderzijds maakten we nog een 'opruiming' van een resto mee. De vloer is bezaaid met afval (tissue, beenderen, plastiek, groenten..) Het is er spekglad. Net een ijspiste. Je kan er zo dansen. Zij leren ons Chinese cijfers. Wij 'The dancing queen' van Abba. Zeer plezante avond !

aanvullende foto's via
http://picasaweb.google.com/tooncappelle/YuanyangYunnanProvincieChina?feat=directlink