AnnToonChina2010: Via Kunming- Chuxiong naar Heijing

We vertrekken traag op weg vanuit Kunming; Gisteren waren we na een dag noordwaarts reizen terug vanuit Yuanyang. Het was één troosteloze druilerige dag.

Het is een soort omnibus. Onderweg stappen er voortdurend passagiers op en af.

We rijden door de Lufeng-regio. Hier ligt 's werelds grootste dinosaurussen-begraafplaats.

Er werden beenfragmenten van zo'n 120 dino's gevonden. 200 miljoen jaar oud.

De rijst is recent geoogst. Overal staat het rijsstro in bussels op de kleine rijstterrassen te drogen. Ontelbare rijen strooien kabouterpinnemutsen.

Om 11 u in Chuxiong. Ander busstation. Volgende bus om 13 u.

Na 7 u en 150 km verder bereiken we Heijing.

We doorkruisten een zeer heuvelachtig tot bergachtig prachtig landschap.
Ik zat geklemd op de achterste rij van de bus . (altijd al de slechtste plaats in een bus – en ik heb verdomd veel buservaring)

De rest van het busje zat afgeladen vol. Vol non-stop kwetterende continu breiende oudere Chinese madammen, zakken meel, grote kartonnen dozen en massa's plastiek huishoudgerief.

De wegen zijn smal en ronduit slecht. We balanceren dicht bij diepe valleien.

De rijstvelden zijn ofwel volop in mooie groene groei of pas geoogst en bruinverkleurd.

Heijing.
Voorlopig eerder minder bekend op de toeristische radar.Vroegere zout-hoofdstad. Onder de Qingdynastie (1650-1911) was de stad goed voor 70 % van de staatsbelastingen !
Er waren 64 zoutbronnen en talloze zouthandelaren.
Er was sprake van zoutkaravanen die uit “1000-den paarden” bestonden ! Het was een belangrijke handelspost op de Zijderoute.

De zoutstad verloor aan belang toen het “zeezout” op de markt kwam. Ongeveer anno 1913.

De “Culturele Revolutie” (het slechtste wat de stad kon overkomen) verdreef en executeerde talloze handelaars. Veel van het historische erfgoed werd vernietigd.

We slapen in het Huis van 'WU', vroeger een van de machtigste zouthandelaars.

Hij werd in 1949 door de communisten geëxecuteerd.

Het huis van Wu- onze mooiste slaappaats ooit

Ann deed de business. We betaalden 14 euro. Het 'Huis' moet wel met een stevige 'korrel zout' worden genomen. Het complex telt zomaar eventjes 99 kamers en 108 ingangen en ongelofelijk mooie 'binnenpleintjes'.

Prachtig. Heerlijk oud en authentiek. Back in time. Een hoogst unieke en ongelofelijke plaats om je hoofd ten ruste te leggen.

Tis dus voor niks.

(We konden ook bij burgers slapen voor 5 euro...maar...)

Toen we aankwamen was het marktdag. Zondag. Het gaf het stadje iets van zijn vroegere handels-elan terug.

In de straten was het een drukte van belang. Marktkramers overal. Volk. Volk. Eetkraampjes. Levend vee ( varkens, geiten, eenden en kippen). Ezelkarren. Groenten en fruit en een mobiele tandarts met ruime voorraad valse tanden én tang !!!

Ik was (ben) op zoek naar scherpe Chinese chili's. Voorlopig heb ik alleen pijpajuinzaad mee.

Het stadje is een historisch juweel. Prachtige huizen. Fijn houtsnijwerk. Oude bruggetjes. Mooie golvende daklijnen.

Het is alsof je terug in de tijd gaat. Mooi. Mooi. Mooi.

....En we waren de enigste 'foreigners'.

's avonds at ik nog de lokale specialiteit 'Yanmei Li' (kip in gezouten bouillon) aangevuld met 'Hui Doofuu' (een soort opgeblazen gerookte rubberen tofu gekookt in grasachtige groenten)